Vrienden

6 september 2009 - Beijing, China

Nu ik zo ver van huis ben is het handig als je vrienden hebt. Vrienden kun je maken, maar nog mooier is als je ze hier al hebt.

Dit weekend had ik afgesproken met Najaar, mijn Chinese vriendin uit Holland. Ik had haar al een jaar niet meer gezien. Toentertijd ontmoetten wij elkaar in Leiden, waar zij Nederlands studeerde en ik nog een jaartje blokte op Chinees. Ik was erg blij haar weer te zien. Haar Chinese uitspraak is heel duidelijk, waardoor ik het merendeel goed kan volgen. Jammer genoeg woont zij aan het andere eind van de stad. Heen en weer reizen neemt ruim vier uur in beslag.

Zelf ben ik op zaterdag naar het uiteinde van de stad gereisd om een ander vriendenpaar te zien. Eerst een half uur met de stadsbus, dan nog anderhalf uur met de metro. Hoewel het openbaar vervoer goed is, wel overvol, zijn de afstanden gewoonweg te enorm. Uiteindelijk was het fijn om Tianyun en haar man Yangyong weer eens te zien. Vorig jaar logeerde ik met Eva in hun apartement. Erg gastvrij. Inmiddels hebben ze een kleine erbij. Een baby van zes maanden oud en dat was zo schattig.

Het is prachtig als je al mensen kent, maar nog beter om vrienden te maken, stelde ik al, en sommige vrienden nodigen zichzelf uit.

Ik had al de advertentie van deze wannabe-vriend gelezen, het A4-tje hing buiten op een mededelingenbord. Hij schreef dat hij een partner zocht om Engels mee te oefenen. Op zich niets mis mee, maar bij de korte omschrijving van zijn interesses viel op dat hij van Mariah Carey-muziek hield. Een beetje gay dus.

Nu deze ochtend kwam ik hem tegen voor de ingang van de kantine. Schijnbaar hadden nog niet veel Engelssprekende buitenlanders op zijn advertentie gereageerd, want hij liep te flyeren. Ik probeerde hem uit te leggen, in voorzichtige woorden, dat zijn muziekkeuze misschien wat te apart was, en dat dat potentiele vrienden zou afschrikken. Maar hij kon dat niet begrijpen. Mariah Carey was helemaal hip en trouwens Rihanna ook. Van de laatste artiest ging hij nog een stukje zingen met een hoog stemmetje.

Ten slotte heb ik maar een stapeltje flyers van hem overgenomen, want anders kwam ik niet van hem af. Ik kan altijd wel wat kladpapier gebruiken.

Foto’s

3 Reacties

  1. John en Linda:
    6 september 2009
    He Alex,
    Leuk, je regelmatige updates. Wat een gigantische stad! Hoop dat je je er gauw een beetje thuis gaat voelen. Veel succes, ook met je lessen, we volgen je belevenissen.
    Enne... beware of new friends!
    John en Linda
  2. Alex:
    7 september 2009
    John en Linda,

    Leuk dat jullie mijn blog ook volgen. Misschien kunnen we nog een keer Skypen.
    Alex
  3. Karin:
    11 september 2009
    Leuk om de foto's te zien Alex.
    Tof ook dat je de eerste vrienden al hebt opgezocht.
    Maar kan ook niet anders, onze Alex zit gewoon niet stil.
    Veel plezier,
    Karin