Portugal

Afgelopen woensdag ben ik naar Lissabon gevlogen om mijn goede vriendin Eva te zien. Zij is al enkele maanden bezig met een pilotenopleiding in Evora. Het plan was om er een korte vakantie van te maken aan de kust, alvorens naar Evora te trekken en het vliegveld te bezichtigen.

De hoofdstad Lissabon is een aantrekkelijke stad met veel verrassende straatjes. Kenmerkend zijn de gele trams die zich tegen de steile heuvels opslepen. De Portugese expansie overzee van vier eeuwen terug heeft ook veel oude gebouwen nagelaten die mooie kiekjes opleveren. Maar helaas is dat vergane glorie en zie je ook veel verval in de stad (en het land). Economisch gaat het niet zo best met Portugal.

Vanuit Lissabon zijn we naar Comporta gereisd met metro, bus, veerpont en taxi. Het scheen dat daar een van de mooiste stranden was van heel Portugal, maar dat hadden we van horen zeggen. Afijn, we zijn eerst naar Setubal gegaan om daar de lagune over te steken naar het schiereiland. In Setubal hoorde we al wilde verhalen dat het heel moeilijk was om naar Comporta te reizen en dat het wellicht beter was om in Setubal te blijven.

Maar daar voelden wij natuurlijk niets voor: de overkant lonkte. Na de overtocht hebben we een taxi moeten nemen naar Comporta. Bussen reden maar twee keer per dag ofzo. In Comporta aangekomen, bleek dat we onze verwachtingen een beetje bij moesten stellen. Aan het strand waren er geen hotels en in het plaatsje zelf was er ook niet veel. Uiteindelijk hebben we een kamer kunnen vinden, maar het mythische strand moest nog even wachten tot de volgende dag.

Dat strand was dus gewoon een strand en wellicht als je vijf jaar op Antartica in een container hebt doorgebracht en dan het strand van Comporta bezoekt, zou je kunnen beweren dat het het mooiste strand van Portugal is. Maar wij hielden het al snel voor gezien en zijn in de middag teruggegaan naar Setubal. Zo snel mogelijk weg uit het saaie gehucht Comporta. Setubal was toen plotseling een stuk aantrekkelijker geworden. Zo zie je maar dat het geluk altijd op een plek is waar jezelf niet bent.

Inmiddels zijn we nu in Evora waar het veel warmer is dan aan de kust. Graadje of 38-40 in de zon. Hier heb ik met Eva als gids alle hoogtepunten van Evora bekeken en ben toen weer met een fles water in de schaduw gaan zitten. Wachtend op de koelte van de avond.