Huangshan

Dit weekend was ik in Anhui provincie met nog eens 62 andere buitenlandse experts om de Gele berg te beklimmen. Het Huangshan-gebergte is beroemd over de hele wereld en behoort tot de mooiste bezienswaardigheden van China. Zeven jaar eerder had ik deze omgeving al bezocht en was toen  zwaar onder de indruk van wat ik toen zag. Maar na zeven jaar ga je toch twijfelen of dit echt de mooiste plek was die je ooit in China bezocht, en dus had ik me opgegeven voor deze weekendtrip.

Op vrijdagmiddag zijn we met het vliegtuig naar Tunxi gevlogen. Dit is een onbeduidend plaatsje dat als uitvalsbasis voor Huangshan heel rijk aan het worden is. In zeven jaar tijd was de infrastructuur sterk verbeterd en de bebouwing flink uitgebreid, kon ik constateren. Maar toch had Tunxi zijn wat smoezelige atmosfeer behouden. De provincie Anhui is een van de armste in China en dat valt niet weg te poetsen met wat nieuwe badkamertegelgebouwen.

Zaterdagochtend werden we naar de voet van de berg getransporteerd. Nog even hadden enkele van ons het idee om de berg te voet te beklimmen, maar de gidsen waren onvermurwbaar: we moesten met de kabelbaan, vanwege het tijdsschema, veiligheid, et cetera. De gidsen hadden sowieso een zwaar weekend met de mondige en eigenzinnige buitenlanders ;) In de middag ben ik met een klein groepje op stap gegaan om de steile kliffen te verkennen.

Het weer zat mee die dag en daarmee hadden we veel geluk. Echter, zondagochtend regende het pijpestelen en moest in allerijl regenkleding worden gekocht. Door de regen moesten we teruglopen naar het kabelbaanstation, wat nog best vermoeiend was met zo'n zweterige plastic zak over je lijf. Terug aan de voet van de berg was het hop in de bus voor een rondritje door Anhui naar het nabijgelegen dorpje Hongcun.

Dit dorp bestaat inmiddels achthonderd jaar en dankt haar betekenis aan de ligging. Het grondplan is geheel volgens fengshui opgezet en heeft de vorm van een buffel. Het bestaat uit vele nauwe steegjes en schilderachtige huizen. Het is dan ook niet toevallig dat een oude schilderacademie hier werd opgericht in de Ming-dynastie. Tegenwoordig bestaat de academie niet meer, maar moeten scholieren van de kunstacademie hier verplicht naartoe om plein air te tekenen en schilderen.

In de avond reden we terug naar het vliegveld van Tunxi om onze vlucht te halen. In de vertrekhal kon ik de balans opmaken. Is Huangshan de mooiste plek van China? Nou, zeker weten en ik hoop er snel eens terug te gaan, maar dan voor langere tijd.