Expeditie

De examens zijn achter de rug en dus is de vakantie begonnen. De zon schijnt, graadje of 33, luchtvochtigheid tegen de 60%: tijd voor een kleine expeditie, dacht ik zo. Gisteren ben ik dus met mijn mountainbike naar de buitenwijken van Beijing gefietst. Ik wist dat ergens in het noordwesten van de stad, dichtbij de zesde ring,  de Dajue tempel lag.

Deze boeddhistische tempel schijnt duizend jaar oud te zijn en ligt aan de voet van de heuvels. Vanaf de universiteit is het een kleine dertig kilometer fietsen. Aardig te doen dus, maar eerst moet je de drukke stad verlaten. Pas de laatste tien kilometer van de route gaat door slaperige dorpjes met roze muren en over bomenrijke wegen. Aan de linkerkant rijzen de heuvels hoog op, dezelfde heuvels waarover de Grote Muur zich slingert.

Eenmaal aangekomen bij de tempel ontdekte ik dat ik wel mijn slot had meegenomen, maar de sleutels vergeten was. Niet zo handig als je de tempel wil bezoeken om wat foto's te schieten. Maar goed, ik kon de fiets achter het loket zetten en de het personeel zou er op letten. In de tempel zelf viel ik natuurlijk erg op vanwege mijn kleurige fietskleding en bij elke stap klikkende fietsschoenen.

Vreemd genoeg heb ik in de tempel geen monikken gezien, terwijl het volgens de gidsen een actief klooster is. Daarentegen ondekte wel dat de tempel een theehuis met groot terras had, waar het bier rijkelijk vloeide. Het profane en het wereldse liggen wel vaker dicht bij elkaar in dit land, maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Op zich was het een prachtige vondst. Even een wierookstokje branden ter verlichting, of een stok want sommige zijn zo dik als een worst, en dan hup naar het theehuis voor wat verkoeling.

Na wat shots gemaakt te hebben, ben ik weer naar de ingang gelopen. Mijn fiets stond er natuurlijk nog, want dit is China waar de sociale controle wat sterker is. En gelukkig maar, want het was nog een goede dertig kilometer fietsen.