Datong

De weersberichten zaten er goed naast qua voorspelling en gelukkig maar. Na een dag treinen in de stortregens klaarde het hoe dichter we bij Datong kwamen steeds meer op. We boekten in bij een quasisjiek hotel met roodverlopen tapijt en ontzettend brede gangen. In de avondschemering hebben we nog een wandeling gemaakt naar het centrum om te zien wat er zoal veranderd was in de stad. Drie jaar geleden bezocht ik ook al eens Datong en wat ik me nog kon herinneren was een stoffig en rommelige plaats

Rommelig en stoffig is het er nog steeds, maar er is verbetering zichtbaar. Een brede boulevard doorsnijdt de stad nu van oost naar west en de stadsmuur is hersteld (nouja, nieuw opgebouwd). Daarvoor moesten wel wat oude wijken het veld ruimen, maar om nou sentimenteel te worden hoeft ook niet. Op de laatste dag ben ik nog even door de overgebleven oude buurten gelopen, maar het is werkelijk een sloppenwijk en het aanzien niet waard. Beijing mag maar wat trots zijn op haar goed verzorgde hutongs.

De volgende dag, toen we 's ochtends naar de Yungang grotten gingen, was het stralend weer. Deze 53 grotten met hun duizenden boeddhabeelden zijn vanaf 450 nChr. uitgehakt. Sommige grotten zijn in slechte conditie en de beelden daar zijn weggeërodeerd, maar een aantal heeft de tand destijds doorstaan. Prachtige fresco's en metershoge beelden worden dagelijks bezichtigd en gefotografeerd daar, zodat ik natuurlijk niet kon achterblijven en ook wat shots heb gemaakt.

Het was wel lastig om zonder statief te schieten in die donkere ruimtes, maar met veel inspanning is het toch gelukt om rake shots te maken die niet bewogen zijn. In de middag heb ik in Datong zelf nog even gebruik gemaakt van de fraaie wolkenluchten om de Huayan tempel te fotograferen. In China zie je bijna nooit de luchten die we in Holland bijna vanzelfsprekend vinden. Maar goed, het regent dan ook weer vaker in de lage landen.