Eiland

Eerder schreef ik al dat het moeilijk was om tickets te boeken naar de buitengaatse eilanden. Ik heb mij laten vertellen dat dit komt doordat de Taiwanezen zomervakantie hebben. Gisteren is het mij toch gelukt om een ticket te bemachtigen. Het is Jinmen geworden, waar ik vorig jaar ook al eens was.

Eigenlijk had ik toen alleen het zuidelijke gedeelte van het eiland gezien en moest ik heel veel laten schieten. En dat terwijl er ontzettend veel te bezoeken valt op Jinmen. De geschiedenis van dit eilandje moet inmiddels bekend zijn: de communisten konden het in 1949 niet veroveren. In 1954 deden ze een tweede poging die niets opleverde. En op 23 augustus 1958 kregen de Taiwanezen een serieus bombardement te verwerken dat weken aan hield en waarbij in totaal 470.000 granaten werden afgevuurd.

Jinmen was tot diep in de jaren negentig een gemilitariseerde zone. De lokale bevolking was georganiseerd in milities en kon actief meevechten in het geval van een invasie. Overal op het eiland zijn tunnels en verdedigingswerken te vinden en ook nu nog zijn er militairen gestationeerd. Zij het in mindere mate, want inmiddels is de Koude Oorlog voorbij. Dankzij de militaire aanwezigheid is het hele eiland nog ongerept qua natuur en zie je ook geen gebouwen hoger dan drie verdiepingen.

Vertoeven op Jinmen is een ontspannende aangelegenheid. Het is er fotogeniek, er zijn genoeg historische bezienswaardigheden en het leven gaat er drie tandjes langzamer. Op mij snel te verplaatsen, heb ik een scooter gehuurd. Nooit op zo'n ding gereden eigenlijk, maar na wat rondjes op de parkeerplaats van het vliegveld had ik genoeg vertrouwen om naar de eiland'hoofd'stad, Jinmen, te rijden. Echt ideaal en heel Taiwanees, zo'n scooter.

Inmiddels heb ik al heel veel gezien en beleefd. Ook vreemde ontmoetingen met Taiwanezen, die zo in Man bijt hond, de Taiwanese versie, kunnen figureren. Vanmiddag bijvoorbeeld kwam ik een bejaarde tegen ergens in een park op Jinmen. Hij was geboren en getogen op het eiland en wilde hij mij lekker maken voor Yoga-oefeningen of iets dergelijks. Ik kreeg een gestenciled papier in mijn hand met Chinese uitleg.

Toen ik eens goed keek, zag ik dat hij het was die op de foto's stond. Hij deed daar wat oefeningen, zoals een split en andere mijns inziens spierverrekkende toeren. Zijn leeftijd stond er ook bij: 76 jaar. Ik kon dat moeilijk geloven, dus ik vroeg hem om bevestiging. En ja hoor, hij was 76. Nota bene, hij demonstreerde zijn lenigheid even ter plekke door zijn been in zijn nek te leggen! Afijn, misschien als ik nu begin, dat ik dat ook kan op m'n 76ste.